Op de vrijdag tijdens Atelier ben ik verder gegaan waar ik was gebleven: ruimtelijk werken met papier. Na een experiment zonder verbindingsmateriaal op het horizontale vlak te maken heb ik rechthoeken papier van vergelijkbare afmeting aan de muur gespijkerd om er dan mee verder te gaan. Het eerste beeld is gedaan met dik aquarelpapier, het tweede met dunner schilderspapier – zonder extra verlichting gefotografeerd:
Vervolgens ben ik op beide vormen doorgegaan door gaten te maken en delen toe te voegen:
Daarna heb ik de balken rechts als nieuw uitgangspunt genomen en ben ik ook gaan scheuren > meer losheid! Vanaf de tweede foto hieronder is ook een stuk garen toegevoegd:
Ik ervoer een hobbel bij de overgang op balk en scheuren – ik reageer er meteen op, zo blijkt, wanneer ik het even niks en lelijk vind en heb dan de neiging om af te haken. Daar heb ik doorheen gewerkt, met aardige tevredenheid. Op dit moment van schrijven echter (9 oktober) voel ik mij beperkt door de kant die ik nu opga, of de hoek waarin ik mij nu voel zitten – het is allemaal zo formalistisch en abstract! Met een morgen te geven lezing over het werk van Cindy Sherman in het hoofd en een te geven cursus in november over het werk van onder meer F. Kahlo, K. Kollwitz, K. Walker, J. Campion, S. Kane, L. Bourgeois en M. Abramovic realiseer ik me nogal dat zij allemaal met hun/een lichaam/lichamen/portretten bezig zijn in hun kunst. Vaak zichzelf inzetten. Vanuit hun belichaamde beleving werken. Daarnaast mis ik het maken van mijn eigen ‘portretten’ – zoals ‘Maaike’ (augustus 2015):
en tegelijk voel ik me geïnspireerd door Kees’ uitleg van 2D-technieken afgelopen woensdag. Dat geeft me zin in houtskool en inkt! – inkt zoals deze, geïnspireerd op een foto in de Trouw in augustus 2015 (rellen op Kos):
Wat te doen? Ik ga met houtskool en/of inkt aan de slag denk ik. Even loskomen. Tot slot een foto geschoten op station Antwerpen Berchem op 4 oktober:
atelier ruth 